nummer 5

De eerste ruwe versie van mijn literatuurstudie (het systematic review) is af. Ik merk wel dat het belangrijk is de tijd te nemen om van de ruwe naar de definitieve versie te komen. Zo voeren we de statistische analyses uit in drie verschillende softwareprogramma’s, zodat we zeker weten dat de uitkomst klopt. Dat doen we samen met een collega van de universiteit van Leiden die specialist is op dit gebied. Ook ga ik alle tekst goed nalopen op taal, schrijfstijl en alle andere (strikte) regels voor wetenschappelijke publicaties. Als dit gedaan is ga ik het artikel aanbieden aan een internationaal wetenschappelijk tijdschrift.  

Kennis opgehaald
De focusgroepen waar ik in mijn vorige bericht over vertelde, hebben ondertussen plaatsgevonden. Tijdens drie verschillende online groepsinterviews zijn deskundigen vanuit de wetenschap, brancheorganisaties, kennisinstituten, oudervertegenwoordiging en de inspectie van de kinderopvang bevraagd op de indicatoren van pedagogische kwaliteit en op zelfevaluatie in de kinderopvang.   

Van input naar output 
De interviews zijn daarna volledig uitgeschreven en geanonimiseerd. Deze geanonimiseerde data ga ik analyseren zodat ik specifieke onderwerpen kan filteren voor in de digitale vragenlijst die ik voor de zomer breed ga verspreiden onder pedagogisch coaches, pedagogische beleidsmedewerkers, managers, bestuurders, pedagogisch medewerkers, maar ook onder oudervertegenwoordigers en GGD-inspecteurs. 

PiB actualiseren
De resultaten van de focusgroep-interviews en het vragenlijstonderzoek geven mij de informatie die nodig is om het instrument ‘Pedagogische praktijk in Beeld (PiB)’ te actualiseren, te wegen welke onderwerpen het meest belangrijk zijn en om PiB compacter (gebruiksvriendelijker) te maken. Deze stap doen we samen met een collega uit Leiden die expert is op het gebied van schaalconstructie van wetenschappelijke meetinstrumenten.  

Een actuele, aangepaste en compactere versie van PiB. En dan?
Deze aanpassing van PiB is voor mij slechts een eerste stap. De volgende stap is een heel belangrijke; namelijk onderzoeken of de aangepaste versie van PiB meet wat het moet meten (validiteit) en of het gebruik van PiB door verschillende observatoren leidt tot dezelfde uitkomsten (betrouwbaarheid). Zonder gedegen valideringsonderzoek weet je niet zeker of het instrument kan waarmaken wat het belooft.  

Dit is een complexe en tijdrovende klus, maar ik ga deze uitdaging graag aan. Het duurt nog eventjes, maar ik ga van PiB een gevalideerd instrument voor de kinderopvang maken. Dit is wat de kinderopvang als professionele sector verdient! 

Simon Hay
Pedagoog