nummer 4

Schaken op meerdere borden

Zo kan ik mijn werkzaamheden momenteel het beste karakteriseren. En niet alleen in de praktijk, maar ook wat betreft mijn onderzoekswerkzaamheden. In mijn vorige promotiepost vertelde ik over een eerste oriënterende analyse naar de inhoud en omvang van Pedagogische praktijk in Beeld (PiB). In de tussentijd ben ik mijn eerste artikel, een ‘systematic review’ aan het schrijven. Tot slot ben ik begonnen met het opzetten van focusgroepen met experts die ik begin volgend jaar wil interviewen.

Overzicht vanuit structuur

Stuk voor stuk mooie deelprojecten, die elk de nodige tijd en aandacht vragen op specifieke momenten. Structuur is nodig om alle processtappen van de verschillende deelprojecten goed in de tijd in te plannen. Daar waar het eerst vooral mijn eigen agenda betrof, en die van mijn begeleiders uiteraard, stem ik nu steeds meer af met anderen. Gelukkig gaat me dit goed af en vind ik de bijkomende dynamiek juist leuk!

Uitkomsten eerste analyses

De resultaten van mijn eerste analyses op een groot – geanonimiseerd – databestand van huidige PiB-gebruikers zijn veelbelovend. Ik verwacht dat we straks de uiteindelijke versie van PiB efficiënter en actueler kunnen maken. Maar deze eerste oriëntatie was niet meer dan dat. De aanpassingen aan PiB, met als doel een betrouwbaar en valide zelfevaluatie-instrument voor de kinderopvang, vraagt om meer dan analyse van huidige gebruikers.

Wat weten we al over zelfevaluatie in de kinderopvang?

Ik ben al een tijd geleden begonnen met een ‘systematic review’. Dat betekent dat ik alle relevante wetenschappelijke literatuur wat betreft zelfevaluatie in de kinderopvang ben gaan zoeken. Dat heb ik, onder begeleiding van mijn promotoren, gedaan door te zoeken in online databases en door referentielijsten van relevante artikelen te doorzoeken. Een flinke klus die uiteindelijk moet leiden tot een volledig overzicht van zelfevaluatie in de kinderopvang wereldwijd. Maar de grootste uitdaging is om mijn zoektocht en mijn conclusie systematisch op papier te zetten, zodat andere onderzoekers mijn proces exact kunnen volgen om vervolgens te bepalen of ik volledig genoeg ben geweest. Spannend natuurlijk, maar ook mooi om elkaar op deze manier scherp te houden. Ik verwacht mijn review eind dit jaar af te hebben.

Parallel heb ik drie focusgroepen opgezet. Een focusgroep is, in mijn geval, een groep diverse experts in en om de kinderopvang die mij tijdens één bijeenkomst van informatie voorzien die helpt bij het actualiseren en verbeteren van PiB. Deze vorm van kwalitatief onderzoek is nog relatief nieuw in het werkveld kinderopvang en was nog onbekend voor mij. Na een korte, maar intensieve scholing op kwalitatief interviewen ben ik in gesprek geraakt met twee collega’s van de universiteit van Leiden, een kwalitatief onderzoeker en een statisticus die mij gaan helpen PiB te optimaliseren. De data voor de focusgroepbijeenkomsten begin februari liggen vast, en de eerste versie van de interviewvragen aan de focusgroepen bespreken we binnenkort.

Tijdens mijn zoektocht in de literatuur kwam ik toevallig in gesprek met James Elicker, professor aan de Purdue University in de Verenigde Staten. Hij doet al 50 jaar onderzoek naar de kinderopvang en is gespecialiseerd in zelfevaluatie. We hebben mailcontact waarin we van gedachten wisselen over kinderopvang en zelfevaluatie. Dit is niet alleen heel leuk, maar zo waardevol om te kunnen doen met iemand die zo kundig en enthousiast is. Dit is slechts één voorbeeld van mooie gesprekken die ik heb gevoerd. Mooi om te ervaren hoeveel mensen bereid zijn te helpen.

Ja, het is nog steeds leuk

Toen ik uitsprak te willen gaan promoveren heb ik meer dan één keer de vraag gekregen of ik dat wel moest doen. Argumenten waren dan dat ik een (groot) gezin heb, dat mijn werk als pedagoog bij KindeRdam veel vraagt en ik vast wel een andere intellectuele uitdaging kon vinden die minder belastend was. Ja, natuurlijk is het druk en moet ik zorgen dat ik mijn tijd en aandacht goed verdeel, maar ik merk dat ik mijn promotietraject juist steeds leuker ga vinden. Ik krijg veel energie van de uitdaging, het afstemmen met gelijkgestemden en de link die ik help leggen tussen wetenschap en praktijk. Ik ben wel realistisch genoeg om te weten dat er echt wel moeilijke momenten gaan komen, maar so far so good!

Simon Hay
Pedagoog